Ekspozycja 17 prac Tadeusza Rybkowskiego, znajdujących się w zbiorach Muzeum Podkarpackiego, jest okazją do zapoznania się z malarstwem o tematyce naftowej z terenu Borysławia, Tustanowic, Wietrzna, Równego, Bóbrki, Ratoszyna i Lipinek. Prezentowane dzieła pochodzą z lat: 1875, 1894, 1897, 1906-1909 i 1923.

Wystawa czasowa „Pejzaże naftowe w twórczości Tadeusza Rybkowskiego” jest okazją do zaprezentowania obrazów znajdujących się w magazynach krośnieńskiego muzeum, a ściśle związanych z historią przemysłu naftowego.

Tadeusz Rybkowski urodził się w Kielcach, 26 kwietnia 1848 r., a zmarł we Lwowie, 16 września 1926 r. Od 1857 r. uczęszczał do Szkoły Realnej, następnie do gimnazjum w Kielcach, które ukończył w 1866 r. Po roku nauczania w prywatnym Instytucie Hermana Hillera, w 1868 r. wyjechał do Warszawy, gdzie studiował na wydziale fizyczno-matematycznym Szkoły Głównej.

W latach 1873-1875 kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza i Feliksa Szynalewskiego. W latach 1875-1877 kontynuował naukę w wiedeńskiej akademii pod kierunkiem m.in. Karla Wurzingera oraz prywatnie u Leopolda Löfflera.

Uczył się także u Ferdinanda Laufbergera w Kunstgewerbeschule des Österreichisches Museums i u Hansa Makarta. Od 1878 r. posiadał własną pracownię w Wiedniu, ciągle kształcąc się w czasie podróży artystycznych do Włoch, Monachium, Drezna, Berlina, na Węgry, do Wenecji i Monte Carlo. W czasach wiedeńskich wyjeżdżał również co roku, na dwa miesiące do Galicji, „aby świeżymi motywami zapełnić tekę na zimę”.

W 1893 r. osiadł na stałe we Lwowie, gdzie założył prywatną szkołę malarstwa dla kobiet. Był również wykładowcą malarstwa dekoracyjnego w Państwowej Szkole Przemysłowej. Zajmował się malarstwem olejnym i akwarelą. Jego obrazy cechuje doskonałość rysunku i dbałość o szczegóły oraz „uboga skala zimnych przeważnie i twardych barw”. Uprawiał także malarstwo ścienne, wykonywał ilustracje do czasopism.

W jego dorobku dominują sceny rodzajowe, obrazy z życia wsi, sceny z polowań, a zwłaszcza jarmarki. Wielokrotnie podejmował tematykę wojenną i legionową. Zafascynowany był folklorem huculskim, malował portrety Hucułów i Górali. Jego etnograficzne zainteresowania znalazły swe odbicie we współpracy z Oskarem Kolbergiem. Ilustrował również rodzajową tematykę żydowską i ukraińską, malował także sceny z literatury oraz batalistyczne obrazy historyczne.

Tworzył widoki architektury, ulic i placów miast. Był też specjalistą od prac okolicznościowych m.in. pamiątkowych albumów, dyplomów i tzw. adresów. Malował wachlarze, projektował witraże, plakaty, ekslibrisy, a nawet pocztówki. Swoje prace wystawiał w kraju i za granicą. Jego dzieła znajdują się w zbiorach muzeów i galerii w Polsce, za granicą oraz w kolekcjach prywatnych.

Kurator wystawy: Anna Guz-Iwaniec,
Opracowanie graficzne: Julia Komornicka,
Pomoc techniczna: Pracownicy Muzeum Podkarpackiego w Krośnie.

tp/mp