Zarząd pozytywnie odniósł się do wniosku. Na sesji 13 maja 2011 r. radni zapoznali się z projektem uchwały oraz sylwetką kandydata na Patrona szkoły, którą przybliżył dyrektor Henryk Rospond. – Jest to osoba, która zasługuje na szacunek, na podziw – uzasadnił wybór dyr. H. Rospond. Ufamy, że Państwo przychylicie się do prośby iwonickiego gastronomika i wkrótce będziemy mogli cieszyć się ze swojego Patrona. Odwoływać do tych wartości, które prezentował, wykorzystywać to w pracy wychowawczej i kształceniu patriotycznym.

Uchwałę w sprawie nadania imienia radni powiatu przyjęli jednomyślnie.

Józef Alaksiewicz urodził się 20 grudnia 1884 roku w Samborze. Ukończył studia lekarskie na Wydziale Medycznym we Lwowie. Był specjalistą chirurgiem – ortopedą. W 1912 roku bierze ślub z Zofią Rayss.

W maju 1921 roku objął ofiarowane mu przez właścicieli Iwonicza – Zdroju, stanowisko Naczelnego Lekarza Komisji Zdrojowej. Rozpoczął tu również praktykę lekarską. Był twórcą sanatorium „Sanato” , w którym leczono przypadki chirurgicznej gruźlicy.

W marcu 1933 r. umiera żona Zofia. W 1938 r. dr Aleksiewicz poślubił Anielę z Łepskich, z tego związku w 1939 r. urodził się syn Czesław.

Dobrze rozwijającą się działalność leczniczą w Iwoniczu-Zdroju i Lwowie przerywa wybuch II wojny światowej. Dowodzi Iwonicką Drużyną Strzelecką, z którą wyrusza do Lwowa. Wobec przeważającej siły wroga podejmuje decyzje o rozwiązaniu oddziału. Zgłasza się do czynnej służby wojskowej. Cudem uniknął wywózki do Rosji. W 1942 r. wstępuje do Armii Krajowej przyjmując pseudonim „Wilczur”. W listopadzie 1944 r. władze starostwa mianowały go lekarzem okręgowym – Okręgu Sanitarnego Gminy Iwonicz i Miejsca Piastowego.

Po wojnie stan zdrowia doktora ulega pogorszeniu, dokucza mu cukrzyca.

Na skutek donosów najbliższych współpracowników w 1947 r. zostaje aresztowany i osadzony w więzieniu w Rzeszowie, pod zarzutem niedociągnięć finansowych, braku nadzoru i niegospodarności. W wyniku orzeczenia sądowego zostaje oczyszczony z zarzutów. Sprawa ta była powodem odwołania doktora ze stanowiska Dyrektora Uzdrowiska. W 1947 r. zostaje zatrudniony jako lekarz domowy Ubezpieczalni Społecznej.

W latach 1946-1947 był nauczycielem w Państwowym Sanatoryjnym Gimnazjum i Liceum w Iwoniczu-Zdroju, ucząc z pasją chemii.

W czerwcu 1952 roku otrzymuje angaż na dyrektora i ordynatora Sanatorium nr 3 im. Juliana Marchlewskiego. Jest to jego własne sanatorium „Sanato”, wówczas już przejęte pod zarząd przymusowy, a w 1959 roku upaństwowione.

W 1955 roku uzyskał II stopień specjalizacji i otrzymał tytuł ortopedy i traumatologa.

Zmarł 26 listopada 1957 r. został pochowany w Iwoniczu.

Dr Józef Aleksiewicz był wielkim patriotą, co udowodnił jako lekarz, żołnierz i działacz społeczny. Uważał, że wszystko co robi, to robi dla dobra Polski i dla chorych. Był człowiekiem głęboko wierzącym. Doktor był przykładem człowieka, który żył nie marnując szansy, jaką posiada każdy człowiek, a więc żył poświęcając się nauce, pracy, chorym i wszystkim ludziom potrzebującym, służąc ojczyźnie w czasie pokoju i wojny.

Ewa Bukowiecka
Foto: zsgh