Całkowicie wierny swojej twórczości w działania artystyczne niezmiennie wpisuje silne emocje.    Poszukiwania niekończących się możliwości tworzenia kolorów i ulirycznienie zwykłych motywów i tematów powodują, że Jego prace przesycone są silnym – wyczuwanym dla odbiorców - ładunkiem emocjonalnym. Dążenie do ukazania uniwersalnej harmonii - w jakiejkolwiek formie - jest dla Niego kreatywnym impulsem, który przede wszystkim podporządkowuje swoim własnym artystycznym poszukiwaniom.

Trudno jest przypisać Jego prace do określonego kierunku w malarstwie. Przesycone symboliką - zbudowaną na charakterystycznej stylizacji postaci – uczuciami i mistycznymi skojarzeniami jawią się niczym wielokulturowe symbole.  Można je interpretować jako odwieczne dążenie człowieka do komunikacji z naturą  lub filozoficzny osąd dotyczący ulotności ludzkiego życia.

Wczesną twórczość Vaho Hazalia cechuje odczuwalny, duchowy związek ze średniowiecznymi malowidłami. Synteza pierwiastka tradycji i własnych poszukiwań twórczych nigdy nie kończy się w Jego malarstwie na suchej stylizacji. Jest ono niemal organiczne, a połączenie gestu malarskiego z przeszłą epoką dokonuje się wewnętrznie. I właśnie takie podejście do tworzenia jest główną siłą Jego prac, w których przekaz  artystyczny zmierza ku lekkości - tak charakterystycznej dla narodowej szkoły gruzińskiej.

Vaho Hazalia - jako człowieka - cechuje przede wszystkim głęboko pojmowana tolerancja. Jest osobą, która zawsze dąży do osiągnięcia idealnej równowagi. Dlatego z Jego przestrzeni myślowej do przestrzeni dzieła przedostają się echa cichego dialogu pomiędzy konkretnymi i wyimaginowanymi postaciami.  Każdy obraz tworzy nową, wirtualną  rzeczywistość, wydobywającą ze zwykłych motywów i tematów nieznaną, mistyczną jakość.

Wernisaż: 9.06.2011, godz. 17.00
Wystawa: 9 - 30.06.2011

MRZwK